نام پروژه: طاق نصرت پیچیده در پارچه
احتمالا این روزها در صفحات مجازی و یا رسانه‌های جمعی شاهد تصاویری از طاق پیروزی در پاریس بوده‌اید که در آن این بنای تاریخی کاملا با پارچه پوشانده شده است. در این پست نگاهی به این اثر هنری موقت می‌اندازیم.
تاریخچه‌ی بنا:« طاق پیروزی Arc of Victory ; آرک آو ویکتوری »به انگلیسی، و یا « Arc de Trimphe آقک دوتقیومف » به فرانسه بنایی است در پاریس واقع در میدان شارل دوگل در انتهای خیابان شانزه‌لیزه که به یادبود سربازانی که در جنگ‌های دوره‌ی ناپلئون بناپارت جان خود را در راه فرانسه از دست داده‌اند ساخته شد. این بنا در سال ۱۸۰۶ توسط ژان فرانسوا ترز شالگرین در سبک نئوکلاسیسیسم طراحی شد و سی سال بعد افتتاح گشت.
هنرمندان: کریستو ولادیمیوف خاواچف هنرمندی بلغارستانی و همسرش ژان‌کلود دنات دو گویلبان فرانسوی زوج هنرمندی بودند که با عنوان کریستو و ژان‌کلود شناخته می‌شوند. از آثار برجسته‌ی این دو می‌توان به پروژه اسکله‌های شناور در ایتالیا، بشکه‌های نفت در لندن، جزایر احاطه شده در میامی، بسته‌بندی ساختمان رایشتاگ در برلین وبسیاری دیگر اشاره کرد. پروژه‌ی اخیر نیز در راستای سلسله آثار هنری مربوط به بسته‌بندی آثار معماری آن دو می‌باشد که شصت سال پیش توسط کریستو اسکیس آن زده و کلاژ آن ساخته شده بود. متاسفانه ژان‌کلود در سال ۲۰۰۹ در ۷۳ سالگی و کریستو در سال ۲۰۲۰ در سن ۸۴ سالگی حیات را بدرود گفتند و امروز شاهد محقق شدن این اثر نیستند. آن دو همواره تاکید داشتند: آثار هنری آنها پس از مرگ آنها نیز به حیات خود ادامه می‌دهند و همواره در حال پیشرفتند.
پیچاندن بنای طاق پیروزی: این بنا به وسیله‌ی بیست و پنج هزار متر مربع پارچه‌ی پلی‌پروپیلنِ قابل بازیافت به رنگ آبی-نقره‌ای و سه هزار متر طناب قرمزرنگ پیچانده شد. اطراف مجسمه‌های پر جزئیات این بنا به گونه‌ای اسکلت بندی شد تا از تماس پارچه با دیتیل‌های ظریف آنها و آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود. این پروژه‌ی موقت توسط نَود نفر تکنسین به اجرا درآمد و به مدت شانزده روز در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت. در طی این نمایش عمومی، شعله‌ی جاویدان در مقابل مقبره‌ی سرباز گمنام در طاق نصرت پیوسته می‌سوزد و مراسم‌ها و آیین‌های مرسوم روزانه طبق روال همیشه ادامه دارند.
کانسپت: این زوج هنرمند برداشت از این گونه پروژه‌ها رو آزاد عنوان کردند و معتقد بودند هر معنایی از آن به ذهن رسد درست است حتی اگر معنایی نباشد. اما در جایی کریستو عنوان کرده بسته‌بندی آثار معماری باعث می‌شود جزئیات آن تقلیل یافته و بخش‌های اصلی آن بیشتر نمایان شود این کار اثر معماری را به مثابه‌ی یک مجسمه در می‌آورد. و در این انتقال از اثر معماری به مجسمه پارچه نقشی اساسی دارد. همچنین او انتخاب پارچه در آثار خود را الهام گرفته از اصل و پیشینه‌ی چادرنشینی انسان عنوان کرده است. او همچنین اضافه می‌کند طاق پیروزیِ پیچانده شده با پارچه مانند یک شیِ زنده می‌شود. پارچه، اثر وزش باد نشان می‌‌دهد و نور را بازتاب می‌کند و این یادگار تاریخی را برای مردم قابل لمس می‌کند.
متن: تحریریه ایوان
گالری تصاویر:
